Wie zijn de gasten van Taalcafé?
De gasten van Taalcafé stellen zich graag aan je voor; hier is bijvoorbeeld…
Mijn naam is Sima, ik ben 48 jaar en kom uit Pondicherry in India.
De geschiedenis over hoe ik in Nederland terecht gekomen ben, begint bij mijn echtgenoot en de scheiding van zijn eerste vrouw. Zij woonden in Frankrijk, waar mijn echtgenoot zich eigenlijk niet thuisvoelde. Na de scheiding was hij in de war en zoekende. Hij ging bij vrienden in Nederland op bezoek. Daar voelde hij zich zo fijn dat hij gebleven is en werk gezocht en gevonden heeft.
Eenmaal eens op familiebezoek in India, sprak hij tegen een wederzijdse vriendin de wens uit opnieuw getrouwd te willen zijn. Als lieve matchmaker noemde deze vriendin mijn naam.
Toen wij na kennis te maken serieuze plannen kregen had niemand van de wederzijdse families bezwaar tegen ons huwelijk, ondanks dat mijn man moslim is en ik hindoe. Men begreep dat wij samen de kans wilden grijpen gelukkig te worden. Mijn moeder zei: ‘Doe het maar, je bent iets ouder en je broers en zussen wonen al zelfstandig – straks ben je alleen..’ Dus zijn wij getrouwd.
Mijn echtgenoot vertrok weer naar Nederland en na heel veel administratieve wir-war mocht ik hem in 2003 volgen.
Het eerste jaar in Nederland was het eenzaamste jaar dat ik ooit meegemaakt heb. Ik was zwanger van ons eerste kind en miste de warmte en vrouwelijke adviezen van familie en vriendinnen. Mijn Nederlandse buurvrouw heeft mij toen opgevangen en mij de hulp en de liefde gegeven die ik zo nodig had. Voor ons gevoel is zij en blijft zij onze mama en oma! Dit heeft mij de moed gegeven in te burgeren en de taal te leren. Inmiddels heb ik een dochter van alweer 15 en een zoon van bijna 10 jaar.
Na 8 jaar in Amsterdam gewoond te hebben zijn wij naar Uithoorn verhuisd. Hier wonen wij nu ook alweer 8 jaar. Waar Amsterdammers nogal afstandelijk omgaan met elkaar, vond ik in Uithoorn alleen maar vriendelijkheid en gezelligheid. Daarom wil ik vooral – waar ik ook kan – ‘mijn steentje bijdragen’. Ik ben zowel vrijwilliger op de school van mijn kinderen, als bij het Hoge Heem. Op die manier heb ik veel bekenden gekregen. Het fijne gevolg hiervan is dat men mij regelmatig groet of een gesprekje aanknoopt op straat en tijdens het boodschappen doen. Daarnaast ga ik enige dagen in de week naar school, want ik wil de Nederlandse grammatica ook uitstekend leren beheersen. En natuurlijk bezoek ik actief Taalhuis en Taalcafé!
Mijn droom is dat mijn kinderen kunnen studeren. Mijn dochter wil graag dokter worden en mijn zoon vliegtuigmonteur. Dan zie ik mijzelf samen met mijn echtgenoot tevreden oud worden en allen verwennen met lekkere kruidige uitgebreide en gezonde gerechten.
